Dochodzę do siebie po śmierci naszego kocurka Szaszka czytając „Czego najbardziej żałują umierający” Bronnie Ware. Autorka, z wielkim zamiłowaniem do podróży, także wewnętrznych, na pewnym etapie życia zajęła się opieką paliatywną. Dzięki bliskiemu, empatycznemu kontaktowi z osobami żegnającymi się z życiem, które z czułością opisuje w swojej książce, określiła najczęstsze powody ich poczucia niespełnienia, psychicznego bólu. Jest ich pięć...

Kiedy konflikty z najbliższą osobą nie mają końca. Kiedy nie mamy nikogo bliskiego pomimo prób zbudowania związku. Kiedy umarł ktoś, kogo kochamy – dziadek, mama, dziecko, kot lub inny towarzysz życia. Kiedy czujemy się przytłoczeni, bo od dawien dawna żyje się nam trudno – zamartwiamy się i odczuwamy lęk, odgrywamy uciążliwe role, nakładamy maskę kogoś, kim nie jesteśmy. Albo kiedy nasz świat zaczyna wirować, bo straciliśmy pracę, a wraz z nią poczucie bezpieczeństwa i dobre mniemanie o sobie… W takich sytuacjach czujemy się słabi. I, całkiem naturalnie, zwracamy się do innych po-moc.    

31 stycznia, zgodnie z polskim internetowym kalendarzem świąt, jest Międzynarodowym Dniem Przytulania. Według stron anglojęzycznych Dzień Przytulania przypada na 21 stycznia. Ale kto by się przejmował rozbieżnością dat? Najważniejsze jest zbliżenie się do drugiego człowieka i jego objęcie, poczucie go w swoich ramionach i doświadczenie bezpośredniego kontaktu, bycia czule dotkniętym i ogarniętym...