Ujmowana jako składnik struktury psychicznej, odpowiedzialny za podejmowanie szerokiej klasy zachowań ukrywających lub ujawniających pewne indywidualne charakterystyki, maska spełnia pięć zasadniczych funkcji: ekspresyjną, ochronną, instrumentalną, rozwojową i przystosowawczą. Szczególne znaczenie ma funkcja rozwojowa – zmiany maski dokonujące się w biegu życia stanowią integralny element rozwoju tożsamości, Ja i osobowości. Funkcja przystosowawcza jest nadrzędna wobec pozostałych – bez względu na to, jakim celom maska służy, jest ona sposobem radzenia sobie z dwoistością ludzkiej natury, która jest zarazem kulturowo-społeczna i indywidualna.