Czyste zło

Od kilku tygodni przetwarzałam informacje o ideologiach i ludobójstwie, do tekstu pisanego dla kolejnego Ja-My-Oni Polityki. Robiłam to jak większość rzeczy, z zaangażowaniem.   

W efekcie, kilka dni temu przyśniło mi się czyste zło.

W pierwszych zdarzeniach, które z tego snu zapamiętałam, bliska mi osoba wciągnęła mnie i wielu innych ludzi w realizację swojego pomysłu. Chodziło o zagospodarowanie wielkiego poddasza starego domu, a może jego nadbudowanie.

Później byłam na imprezie, na której wszyscy temu pomysłowi entuzjastycznie przytakiwali. Poza tym świetnie się bawiąc. Ja jednak nie potrafiłam przestać myśleć o tym, że Po co nam takie wielkie poddasze? Po co nam taka połać, taki wielki kawał przestrzeni?

Choć nie wyrażałam swoich myśli głośno, część ludzi na imprezie zaczęła mi przytakiwać. Jednocześnie większość imprezowiczów, włączywszy w to inicjatorkę pomysłu „robienia poddasza”, wciąż była do niego absolutnie przekonana.

Poczułam przerażenie. Olbrzymie. Nie mogłam zostać na tej imprezie ani chwili dłużej.

Poszłam do swojego sennego, bliżej nieokreślonego domu. Po otworzeniu drzwi do sypialni (chyba? - zdarzenia kłębiły się dziwnie, jak to we śnie) zobaczyłam w łóżku splot ciał. Cielesną masę. Dosłownie.

Ze splotu spoglądało na mnie kilka par oczu. Patrzyły na mnie uważnie, bez najmniejszego zainteresowania.

To właśnie było czyste zło. Jego, zainicjowana wcześniejszymi zdarzeniami, istota.

Obudziłam się bardziej niż kiedykolwiek.