Zwierzę też człowiek ^Wyróżniony

Od czasów Darwina mieliśmy możliwość pogodzenia się z faktem, że pochodzimy od zwierząt, należymy do zwierzęcego królestwa. Granica oddzielająca nas, ludzi, od zwierząt jest niejasna, a im więcej prowadzimy badań, tym bardziej się zaciera. Najnowsze naukowe odkrycia dotyczące emocjonalnych i intelektualnych zdolności zwierząt potwierdzają tezy Darwina – ludzka psychika wywodzi się z psychiki zwierząt i ma z nią wiele wspólnego. Odkrycia te sugerują również, że zwierzęta różnią się od nas znacznie mniej niż sądziliśmy sto, pięćdziesiąt czy jeszcze dwadzieścia lat temu. Są znacznie bardziej „ludzkie” niż do niedawna myśleliśmy.

Psychologia nie tylko o ludziach

Niezależnie od tworzenia pięknych idei i dzieł, podejmowania altruistycznych działań, my – ludzie – jesteśmy silnie skoncentrowani na samych sobie. Jest to jedna z cech łączących nas z pozostałymi zwierzętami, których aktywność skupia się na przetrwaniu lub zapewnieniu dobrostanu sobie, swojej grupie rodzinnej bądź stadu, ewentualnie własnemu gatunkowi. Ludzka koncentracja na sobie, nazywana antropocentryzmem, jest widoczna na każdym kroku – zwiększamy własną populację i eksploatujemy Ziemię bezwzględnie, zostawiając coraz mniej miejsca innym gatunkom. Od tysięcy lat wykorzystujemy inne istoty żywe jako pokarm, odzienie, siłę roboczą, symbol własnego statusu. Antropocentryzm jest widoczny nawet w pojmowaniu psychologii, która bywa utożsamiana z nauką o człowieku bądź ludzkim umyśle. Tymczasem psychologia jest nauką o procesach psychicznych i zachowaniach organizmów. Wszelkich, nie tylko ludzkich.

Jeśli ciekawi Cię całość - kliknij!